*உலகப் பொதுமறை!*
*திருப்பூர் கிருஷ்ணன்*
............................................
திருக்குறள் 133 அதிகாரங்களைத் தாங்கியது. ஒவ்வோர் அதிகாரத்திற்கும் ஒரு தலைப்பு. அப்படியானால் 133 தலைப்புகள் இருக்க வேண்டும். ஆனால் 132 தலைப்புகள் தான் உள்ளன!
............................................
*மிகப் பழங்காலத்திலேயே திருவள்ளுவர் கள் அருந்துவதையும் புலால் உண்பதையும் ஆண்கள் பரத்தையரிடம் செல்வதையும் எதிர்த்துக் கருத்துத் தெரிவித்துள்ளார்.
சங்க காலத்தில் இந்தப் பழக்கங்களெல்லாம் நடைமுறையில் இருந்ததைச் சங்கப் பாடல்கள் தெரிவிக்கின்றன.
திருக்குறள் எழுதப்பட்ட காலத்தின் தொன்மை குறித்துக் கருத்து வேறுபாடுகள் இருந்தாலும், அது சங்கம் மருவிய கால நூல் என்றே பலராலும் கொள்ளப்படுகிறது.
தம் காலத்தில் நிலவிய தீய வழக்கங்களைத் துணிச்சலாக அவர் சாடியுள்ளார். புரட்சியாளராக இருந்த அவருக்குத் தாம் வாழ்ந்த காலத்தில் எத்தனை எதிர்ப்பு இருந்திருக்கும் என்பதை நாம் ஊகிக்க முடியும்.
திருக்குறளின் கருத்து மட்டுமல்ல, கருத்து சொல்லப்படும் விதமும் தனி அழகுடையது. தமிழின் முதல் எழுத்தான அகரத்தில், `அகர முதல` என்று தொடங்கும் திருக்குறள், தமிழின் கடைசி எழுத்தான `ன்` இல், `கூடி முயங்கப் பெறின்` என முடிகிறது.
அரசியல் சார்ந்த அதிகாரங்கள் சில ஆண்டுகள்தான் செல்லுபடியாகும். வள்ளுவரின் 133 அதிகாரங்களும் எல்லாக் காலத்திலும் எல்லா இடங்களிலும் செல்லுபடியாகக் கூடியவை!
மூன்றடியால் உலகளந்தவர் திருமால் என வைணவம் பேசுகிறது. இரண்டே அடியால் அறநெறிகள் அனைத்தையும் அளந்து கூறிவிட்டார் வள்ளுவர்.
*திருக்குறளைப் பற்றிப் பல சுவாரஸ்யமான செய்திகள் உண்டு. திருக்குறள் 133 அதிகாரங்களைத் தாங்கியது.
ஒவ்வோர் அதிகாரத்திற்கும் ஒரு தலைப்பு. அப்படியானால் 133 தலைப்புகள் இருக்க வேண்டும். ஆனால் 132 தலைப்புகள் தான் உள்ளன!
திருக்குறளில் ஒரே தலைப்பைத் தாங்கி இரண்டு அதிகாரங்கள் உள்ளன! `குறிப்பறிதல்` என்ற தலைப்பில் பொருட்பாலில் 71 ஆம் அதிகாரம் உள்ளது. இதே தலைப்பிலேயே காமத்துப் பாலில் 110 ஆவது அதிகாரமும் அமைந்துள்ளது.
முதலடியில் நான்கு சீரும் இரண்டாம் அடியில் மூன்று சீருமாக மொத்தம் ஏழே வார்த்தைகள் தான். ஏழே வார்த்தைகளில் 1330 குறள்களை எழுதி 1330 கருத்துகளைச் சொல்ல வேண்டுமானால் அதற்கு எத்தகைய மொழி வளம் இருக்க வேண்டும்? பயனற்ற ஒரே ஒரு வார்த்தை கூடத் திருக்குறளில் கிடையாது.
*திருக்குறளின் 133 அதிகாரங்களில் `அகர முதல எழுத்தெல்லாம்` என்ற குறளோடு தொடங்கும் முதல் அதிகாரம் கடவுள் வாழ்த்து என்கிற அதிகாரம்.
தெய்வ நம்பிக்கை என்பது நம் தமிழின் மிகப் பழைய இலக்கியப் புதையலான சங்கப் பாடல்களிலேயே தென்படுகிறது. நம் பழைய இலக்கியங்களில் நாத்திகக் கருத்துக்கு இடமில்லை.
சங்கப் பாடல்களில் தெய்வத்திற்கு இன்ன வடிவம், இன்ன நிலம் என்றெல்லாம் தெளிவான அடையாளம் கொடுக்கப்பட்டாலும் வள்ளுவரின் கடவுள் பற்றிய சிந்தனைகள் எந்த அடையாளமும் இல்லாமல் அமைந்து வியப்பைத் தருகின்றன.
வள்ளுவர் கடவுளின் பெயரையோ கடவுள் ஆணா பெண்ணா என்பதையோ நெற்றிக் குறியையோ கை ஆயுதத்தையோ வாகனத்தையோ எங்குமே குறிப்பிடவில்லை.
அந்த தெய்வீக சக்தியின் பெருமைகளை மட்டுமே குறிப்பிடுகிறார். சங்கக் கடவுளுக்கும் வள்ளுவக் கடவுளுக்கும் தான் எத்தனை வேறுபாடு!
வள்ளுவர் கடவுளை எட்டுக் குணங்கள் உடையவராகக் காண்கிறார்.
`கோளில் பொறியில் குணமிலவே எண்குணத்தான்
தாளை வணங்காத் தலை.`
கடவுளின் அந்த எட்டுக் குணங்கள் எவை? `தன் வயத்தனாதல், தூய உடம்பினனாதல், இயற்கை உணர்வினனாதல், முற்றுமுணர்தல், இயல்பாகவே பாசங்களில் நீங்குதல், பொருளுடைமை, முடிவில்லாத ஆற்றலுடைமை, வரம்பிலாத இன்பமுடைமை` என அந்தக் குணங்கள் சைவ ஆகமத்தில் கூறப்பட்டுள்ளன.
வள்ளுவர் எட்டுக் குணங்கள் உடையவன் எனக் கடவுளைப் பற்றிச் சொல்லும் இந்தக் குறள் திருக்குறளில் கடவுள் வாழ்த்து அதிகாரத்தில் ஒன்பதாம் குறளாக உள்ளது. எனவே இதற்கு முந்தைய எட்டுக் குறள்களிலும் வள்ளுவர் சொல்லும் குணங்களே கடவுளின் எண்குணங்கள் என்கிறார்கள் சிலர்.
`ஆதி பகவனாயிருத்தல், வாலறிவனாயிருத்தல், மலர்மிசை ஏகியவனாய் இருத்தல், வேண்டுதல் வேண்டாமை இலாதவனாய் இருத்தல், இருள்சேர் இருவினை சேராதவனாய் இருத்தல், பொறிவாயில் ஐந்தவித்தவனாயிருத்தல், தனக்குவமை இல்லாதவனாய் இருத்தல், அறவாழி அந்தணனாய் இருத்தல்` என்பதாக அக்குணங்கள் வகைப்படுத்தப் படுகின்றன.
*மத நல்லிணக்கத்தைப் பற்றி உரத்துக் குரல் எழுப்பப்படும் இக்காலத்தில் நாம் பின்பற்றத் தகக சமயம் வள்ளுவர் கூறும் சமயமே. ஜாதிச் சச்சரவுகள் தலைவிரித்து ஆடுகிற இன்றைய தருணத்தில் வள்ளுவரே நமக்குச் சரியாக வழிகாட்டக் கூடியவர்.
நாம் எந்தச் சமயத்தைப் பின்பற்றினாலும் வள்ளுவர் கூறும் லட்சிய சமயத்தை நோக்கிச் செல்லும் பாதையாக நம் சமயத்தைக் கொள்வது நல்லது.
இன்று திருக்குறளின் பெருமை அகில இந்தியாவிலும் பேசப்படத் தொடங்கியுள்ளது. திருக்குறள் தமிழகத்திற்கோ இந்தியாவுக்கோ மட்டும் உரியதல்ல. அது உலகப் பொதுமறை
. வள்ளுவர் நம் தமிழ் மொழியில் முழு உலகத்திற்குமான ஒரு நூலை எழுதினார் என்பதே உண்மை.
............................................
நன்றி:
எழுத்தாளர் மதிப்புமிகு.திருப்பூர் கிருஷ்ணன்.
